7 Şubat 2011 Pazartesi

BAŞIMIZI BELAYA SOKAN NE GÜZEL BİR EYLEMDİR OKUMAK

SEZAİ SARIOĞLU

Kitap okumak yirmi dört ayar keyif ve keşif bir serseriliktir. İşaret ve itira...z parmağını yitirmeden asi ve aksi sokak çocuğu olmaktır. Maddenin ve mananın dilini sokağın çıkmaz sokakları içinden okumak özgürleştirir. Hevesnefes evden, devletlerden ve uluslardan kaçmaktır okumak. Firarın delili olan okur, yeni kendisine, yeni yüreğine, yeni imgelere, yeni düşlerine taşınır. Taşıma düşle, yeni bir dünyanın değirmenini döndürür. Okuryaşar, yeni bir dünyanın ihtimali ve ihtilali için saçlarını düş değirmeninde ağartır. Bu müjdeli serseri, ikinci üçüncü kavimlerin tarihini okuyup sınırları aşarak yeni mekanlara, yeni coğrafyalara taşınır. (“Sınırları aşabilene derler sevgili/ Ne eksik ne fazla iken uçamazsınız”) Serseri(lik) cevap anahtarlarından oluşan perspektif değil, sorulardan oluşan terspektif’tir. 
FOTOĞRAF: Ertan MISIRLI
Akıntıya karşı yürek çeken serseri; suyun kandırma ve kaldırma kuvvetini ve özgür/özgül ağırlığını, yan ürün olarak da suyun akışının rengini öğrenir. Serseri olarak okur, verili “biz” tanımlarına, ulus, devlet, kimlik tanımlarına itiraz ederek, bunları tırnak içine alarak, hiç ülkeye yol alır. (Okurun boynunda Neyzen Tevfik’in “hiç” yazan muskası asılıdır) Böylece bizim mahallenin Marx abisinin “özgür bireyler cumhuriyetine” varır. Serseri muhaliftir. Şiir ve aşk gibi, devletin ve tanrının, yeryüzü ve gökyüzü iktidarlarının tersi olmaya çalışandır. Serseri okur, Susan Sontag’ın “Başkalarının acısına bakmaktan” söz ettiği kişidir. Serseri sürekli olarak kaydını özgürlüğe yaptıran, kimsenin tabusu ve tapusu olmayan bir asidir... Okur insanı, ulusla, devletle özdeşleştirmeye çalışan milliyetçi-ırkçı teorilerin dışında, ötesinde ve karşısındadır. Hiç devlet, hiç ulus, hiç milliyetçidir serseri. Bu dünyada yersiz yurtsuzluğu, kimsesizliği onun yeri-yurdudur. Serserinin bu dünyada az yer kaplaması, onun yeridir ve çokluğudur... Dallarına ve dağlarına hep masallar, efsaneler yürür. Yasakmeyve’yi yiyerek cennetten kovulur. Serserinin mekânı, “Cehennet”tir. Uç’tur, en uç’tur... Her kitapla uç’tu, uç’tu düş uçtu, hallerinde uçar... Serseri için her gün kitap bayramıdır…


SEZAİ SARIOĞLU

1 yorum:

  1. Dilinize sağlık.
    Zevkle okudum yazınızı.
    "Ne eksik ne fazla iken uçamazsınız."
    "suyun kandırma ve kaldırma kuvvetini"
    cümlelerini bu günün "kar" hanesine ekledim bile.

    YanıtlaSil